Film: La famille Bélier

Film: La famille Bélier


Evenementgegevens


Woensdag 26 april 2017

Deze maand hebben we als gastprogrammeur bij PodiumVreewijk | film: Clara Sies

Zij koos de hoofdfilm:

La famille Bélier

2014, geregisseerd door Eric Lartigau
met Louane Emera, Karin Viard en François Damiens

 

Het complete gezin Bélier is doof, op oudste dochter Paula na. Zij fungeert dan ook als de onmisbare link tussen de dovenwereld en de geluidswereld. Het managen van een boerderij vereist namelijk toch wel enige verbale communicatie. Als Paula tijdens een muziekles uitblinkt in haar zangtalent, vraagt haar leraar of ze in Parijs zou willen meedoen aan een wedstrijd. Paula staat dan voor de moeilijke keuze tussen haar eigen geluk en dat van haar familie. (Biosagenda)

Gebarentaal is een belangrijke manier van communiceren in La famille Bélier. Maar zowel de regisseur als de rest van zijn acteurs konden aan het begin van het project nog geen biertje bestellen in die taal. Luca Gelberg, die het broertje speelt, is als enige ook daadwerkelijk doof. Regisseur Lartigau: “Gebarentaal heeft zeer persoonlijke kenmerken. Iedereen gebaart anders. De een is expressiever dan de ander. Lichaamshouding is daarbij heel belangrijk. Iedereen heeft een eigen stijl. Net als wij met spreken allemaal ons eigen geluid, bepaalde stopwoordjes en een bepaald accent hebben. Daar moesten de acteurs een eigen weg in vinden en dat was heel interessant om gade te slaan. We werkten met een coach, die de drie hoofdrolspelers getraind en begeleid heeft. Hij keek op de set mee via een monitor en kon zo goed in de gaten houden of alle gebaren wel correct waren. Want ik vond het onze verantwoordelijkheid om dat perfect uit te voeren.”

Actrice Karin Viard beschrijft het leren van gebarentaal als een leuk proces. “Ik wist helemaal niks toen ik aan de rol begon. Met de leraar heb ik het me spelenderwijs eigen gemaakt. Mijn eerste les gooide hij me in het diepe en begon direct met gebaren. Een simpel ‘hallo’ en de vraag of ik koffie wilde. Zo heb ik het stapje voor stapje geleerd. Het was voor mij als actrice heel plezierig omdat je met gebarentaal enorm kunt spelen. Aan de hand van de grootte van je gebaren druk je de hevigheid van een emotie uit. Ben je een beetje sip of is het heel erg? Met die variaties kun je heel veel doen.”

In een scène waar Paula en haar ouders hun boerenproducten op de markt verkopen komt de burgemeester een zogenaamd gezellig praatje maken. Hij richt zich tot het dove echtpaar alsof ze verstandelijk beperkt zijn, iets wat volgens Viard te maken heeft met onwetendheid en een bepaald ongemak. “Mensen zijn vaak een beetje bang voor doven omdat ze van die wilde gebaren en vreemde geluiden maken. Ze zijn heel bewegelijk. Pas als je de dovengemeenschap beter leert kennen zie je dat dit allemaal met hun manier van communicatie te maken. Wat mij betreft hebben ze überhaupt geen handicap, maar slechts een andere, zeer vindingrijke manier van communiceren waar wij horenden veel van kunnen leren. Ze zijn bijvoorbeeld heel vrij. Er zijn weinig taboes in de manier waarop ze zich uitdrukken en over welke onderwerpen dat gaat. Dove mensen maken graag grapjes over seks of poep, ongeacht de gebaren die daarbij komen kijken.”

bron:film1

 

 

Met maaltijd van Roos Marijn.

Voorprogramma

Clara Sies, bewoner van Vreewijk, is deze maand gevraagd als gastprogrammeur voor de filmavond op 26 april. Zij koos voor de Franse film ‘la famille Bélier. Waarom ze voor deze bijzondere film gekozen heeft zal ze zelf tijdens de filmavond toelichten in het voorprogramma. Zie verder

Voorfilm

Twee leuke, bijzondere korte filmpjes: ‘The Art of the Gag’ van Tony Zhou en een fragment uit de film ‘The Kid’ van Charlie Chaplin.

De relatie met de stomme film, hoe vertel je het verhaal zonder woorden en zonder iets te horen. Daar wisten Buster Keaton en Charlie Chaplin wel raad mee.

‘The Art of the gag’ oftewel ‘De kunst van de grap’. De stunts en grappen van Buster Keaton zijn nog steeds grappig en heerlijk. In de tijd van Keaton waren titel kaarten een manier om het verhaal over te brengen, net als verhaal doet in films vandaag. Het gemiddelde was 240 kaarten per speelfilm, Keaton’s films gemiddeld slechts 56 omdat hij zo’n goede visuele verteller was. Hij gebruikte lichaamstaal en expressie en elimineerde de behoefte aan veel kaarten door het vertellen van het verhaal met actie.

podiumvreewijk film april podiumvreewijk film april

 

Reserveren film en maaltijd is nodig: reserveren@podiumvreewijk.nl

Aanvang 18.30 uur.
Zaal open vanaf 18.00 u.
Prijs €12,50

Alleen film: € 5,- , ook dit reserveren s.v.p.

Aanvang film om 19.30 u

Theaterzaal Het Witte Paard
Groenezoom 245, Rotterdam, 3075 GD

 

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save